بررسی ایمونوهیستوشیمی یک مورد سرطان سلول های سنگفرشی واژن گاو
Authors
Abstract:
یک گاو ماده 6 ساله نژاد هولشتاین به وزن 457 کیلوگرم به دلیل وجود یکزائده خونریزی دهنده و زخمی 8*5*7/5 سانتی متری در ناحیه واژن ارجاع گردید. زائده مورد نظر با عمل جراحی برداشته و به آزمایشگاه پاتولوژی ارسالشد. گزارش هیستوپاتولوژیک نمونه دال بر کارسینومای سلول خاردار بود. جزایر سلول های خاردار بصورت دوار و اغلب بدون ماده شاخی (Squamous eddies) در عمق بافت همبندی نفوذ کرده بودند.در بررسی ایمنوهیستوشیمی مثبت بودن مارکرهای AE1/AE3وCK5/6 دال بر خاستگاه کراتینوسایتی تومور بود. ولی مثبت شدن Ck8 و PCNA (به میزان 50 درصد)به درجه بالای بدخیمی استناد می کرد. بنابراین تومور باتفکیک و تمایز اندک مهاجم تشخیص داده شد.این نشانمی دهدکه استفاده ازمارکرهای ایمنوهیستوشیمی تا چه اندازه در بیان پیش آگهیو نوع برخورد درمانی با آن تاثیر گذاراست
similar resources
مقایسه ایمونوهیستوشیمی بیان CD105 و Snail2 در کارسینوم سلول سنگفرشی و اپیتلیوم دیسپلاستیک دهان
مقدمه:CD105 یک گلیکوپروتئین غشایی همودیمریک است که در رگسازی جدید نقش دارد. Snail2 یک فاکتور رونویسی بوده و منجر به اختلال در چسبندگی اپیتلیالی میگردد. هدف مطالعه حاضر ارزیابی بیان CD105 و Snail2 در اپیتلیوم دیسپلاستیک و کارسینوم سلول سنگفرشی دهان بود. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، جمعاً 40 بلوک پارافینه کارسینوم سلول سنگفرشی و اپیتلیوم دیسپلاستیک با نشانگر CD105 و Snail2 به...
full textگزارش یک مورد سرطان سلول سنگفرشی پیشابراه به دنبال جراحی تومور مثانه
مقدمه: سلول ترانزیشنال شایع ترین تومور مثانه می باشد که با درمانهای جراحی و ایمنوتراپی bcg و شیمی درمانی و رادیوتراپی قابل درمان است. در این مطالعه به بروز سرطان سلول سنگفرشی در پیشابراه یک بیمار با سابقه سرطان سلول ترانزیشنال درمان شده با tur-t و bcg می پردازیم. مورد: بیمار یک مرد 68 ساله با خون واضح در ادرار، وجود kissing در لوب های جانبی مجرای پروستاتیک و یک توده 3×2 میلی متر پدانکوله در اط...
full textبررسی تظاهر پروتئین سیکلین di در سرطان سلول سنگفرشی سر و گردن با استفاده از تکنیک ایمونوهیستوشیمی
چکیده ندارد.
15 صفحه اولبررسی مقایسه ای بروز سیکلین D1 در لیکن پلان و کارسینومای سلول سنگفرشی دهان به روش ایمونوهیستوشیمی
مقدمه: لیکن پلان دهانی (OLP) به عنوان ضایعهای با قابلیت تبدیل شدن به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان (OSCC) پیشنهاد گردیده است. اما پتانسیل بدخیمی این ضایعه و ارتباط آن با OSCC مورد اختلاف نظر میباشد. از آنجا که تکثیر کنترل نشده سلولی شاخص وقوع تغییر بدخیمی به شمار میرود، هدف از مطالعه حاضر مقایسه بروز سیکلین D1 در ضایعات OLP و OSCC بود. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی با استفاده از ر...
full textMy Resources
Journal title
volume 9 issue شماره 2(پیاپی 37)
pages 657- 660
publication date 2012-08-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023